Working with silence as well as voice

In januari werd ik geïnterviewd voor het Tijdschrift voor Ontwikkeling in Organisaties, TvOO. Vlak na afronding van de bijdrage kreeg ik een mail met een verzoek:

“ Vanuit de redactie van TvOO vragen we iedereen die geïnterviewd wordt of een artikel schrijft om een boekentip met betrekking tot het thema, met korte toelichting waar het over gaat en waarom het een aanrader is. ’Boek’ mag je ruim zien: het mag ook een film zijn een website, app, hoorspel, podcast, Ted-talk, theaterstuk, tv-programma of… noem maar op.

Daarom wil ik ook jou vragen om zo’n tip: Wat is voor jou een inspiratiebron bij ‘de kracht van stilte’? Hét boek (etc…) dat iedere vakgenoot zou moeten lezen (etc…) over het thema Stilte? En waarom?

(…) Alvast veel dank voor je reactie!

Met vriendelijke groet,
Tineke van Kooten, TvOO”

Jeetje, ik kan op veel thema’s meteen wel iets bedenken, maar op deze moest ik toch even puzzelen. Uiteindelijk kwam ik uit bij een herinnering aan een kleine conferentie over learning histories in Groningen, een jaar geleden. Daar bracht Margaret Gearty een hele mooie bijdrage over de kleine politieke processen in organisaties in het algemeen en bij het maken van learning histories in het bijzonder.

De titel: “who’s learning is it anyway?” Dat sommige dingen simpelweg niet gezegd mogen worden, niet op tafel komen of in het vuur van het gesprek gezegd, later toch weer geschrapt worden. Wie kent het fenomeen niet?

Margaret pleit voor een balans tussen voicing en silencing – ‘working with silence as well as voice’. Ze besprak hoe je aan moet voelen wanneer je wel of niet de stilte kunt doorbreken en legde de link naar frontstage en backstage behaviour van Goffman (‘the presentation of self in everyday life’). Het idee dat je iets anders laat zien als niemand kijkt, en wat het dan is dat je niet laat zien als je ‘on stage’ staat is een interessante gedachte.

Ik vond het een fascinerend thema dat tal van vragen oproept: hoe speelt dat in teams, in mijn organisatie, bij mij? Welke stukken van jezelf laat je thuis – hoe voelt dat– en wat doe je daarmee, wanneer je het je eenmaal bewust bent?

Fijn om dat weer even in herinnering te halen! Dank daarvoor Tineke!

Wat was uiteindelijk mijn tip en meteen ook een vraag die ik graag hier achterlaat: Ga eens op onderzoek uit, op avontuur in je eigen leergeschiedenis, sudder er eens over, speel wat films af in je eigen hoofd en mocht je interessante inzichten tegenkomen, boeken vinden of mooie films op dit thema? Ik houd me aanbevolen!